De Geur van Houtrook en Zonnebrand: Een Zomer op Familiecamping de Pallegarste
De reis ernaartoe is altijd hetzelfde. De snelweg maakt plaats voor provinciale weggetjes, die weer smaller worden tot ze overgaan in kronkelende weggetjes tussen de groene velden van Overijssel. De spanning in de auto is voelbaar. "Zijn we er bijna?" klinkt het voor de tiende keer vanaf de achterbank. En dan, tussen het gebladerte door, duikt het mooie bord op: Familiecamping de Pallegarste.
Het eerste wat je opvangt, is de geur. Een onmiskenbare mix van dennennaalden, houtrook van een kampvuur ergens ver weg en de zoete geur van zonnebrandcrème. Het is de geur van vakantie, van vrijheid.
Achter de receptie wacht altijd dezelfde, gemoedelijke rust. De eigenaar lacht, kent je misschien nog van vorig jaar, en wijst met een brede armzwaai de richting aan. "Plaats 78, tussen de grote beuk. Jullie hebben een mooi plekje!" De auto rijdt langzaam over de grindpaden, langs een lappendeken van tenten, caravans en vouwwagens. Overal zie je hetzelfde ritueel: vaders die met grimas en al de krik onder de caravan draaien, moeders die de stoelen uitklappen en kinderen die al wegrennen naar de speeltuin, hun nieuwe koninkrijk.
Jouw plek, jouw stekje voor de komende week, is perfect. Beschut door bomen, met uitzicht op de wei waar de konijntjes in de schemering tevoorschijn komen. Het opzetten van de tent is een ceremonie: het gekletter van haringen, het zuchten van de luchtbedden-pomp, de trots als de vlaggetjeslijn in de boom wordt gehangen. Het nieuwe thuis is klaar.
De dagen op de Pallegarste hebben hun eigen, trage ritme. Ze beginnen met het kraken van de koffiemolen en het gespetter van melk in de cornflakeskom. De ochtenden zijn voor de kinderen. Het zwembad is het hart van de camping. Het gekrijs van plezier, de geur van chloor vermengd met warme dennen, de spanning van de glijbaan. Ondertussen leest moeder een boek in het zonnetje en wisselt vader campingnieuwtjes uit met de buurman.
's Middags is er de fietstocht. Door het bos, langs de weilanden vol schapen, naar het pittoreske dorpje Heino voor een ijsje. Of misschien wel het avontuur in het avonturenbos, waar in de bomen geklommen wordt en over touwbruggen wordt gewaggeld.
Maar de avond... de avond is magisch. Als de schemering valt, komen overal de geuren van barbecues op. De sissende worstjes, de goudgele maïskolven. Na het eten, als de temperatuur daalt, wordt de trui aangetrokken. Dit is het uur van de kampvuurmomenten. Gezinnen verzamelen zich rond de vuurkorf, staren naar de dansende vlammen en roosteren marshmallows tot ze goudbruin en zacht zijn. Er worden verhalen verteld, sterren worden gewezen, en in de verte klinkt het gelach van andere gezinnen. Het is een geluid van pure, ongerepte tevredenheid.
Op de laatste ochtend, als de tent weer wordt ingepakt en de stoelen worden opgeruimd, is er een weemoedig gevoel. Er zit zand in de vouwen van de kleren en een herinnering aan houtrook in de jas. In de auto, op de terugweg, is het stil. Iedereen is moe, maar voldaan. De beelden flitsen nog voorbij: het zwembad, de konijntjes, het kampvuur.
Familiecamping de Pallegarste is meer dan een plek op de kaart. Het is het gevoel van samenzijn, van eenvoudig geluk, van blote voeten in het gras en slaapzakken die naar rook ruiken. Het is de plek waar de zomer écht zomer was.
En ergens, diep vanbinnen, weet je het al: volgend jaar komen we terug.
